Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Camphorosma monspeliaca & Jacobaea erucifolia

fotò
fotò
Canfourato

Camphorosma monspeliaca

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Autre noum : Canfrado.

Noms en français : Camphorine de Montpellier, Camphrée.

Descripcioun :
La canfourato es une planto rebaladisso que trachis dins li tepiero sablouso majamen en ribo de mar. Li cambo soun cuberto de péu crespu, li fueio d'en bas soun primo alor que li d'en aut, soun mai óuvalo. Li flour, mistoulino, an 4 estamino e dous estigmate.

Usanço :
Au contro de ço que se pòu legi un pau d'en pertout, la canfourato a pas gès d'óudour de canfre (o bessai acò èi de vèire emé li relarg). La planto sarrié vertuouso contro lou tussi, pèr faire pissa, suda, e pèr sougna li plago e li macaduro.

Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Camefite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Camphorosma
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Avoust à Nouvèmbre

Liò : Mar - Sablo - Tepiero seco - Escoumbre e proche dis oustau
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Camphorosma monspeliaca L., 1753

fotò
fotò
Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto)

Jacobaea erucifolia

Asteraceae Compositae

Nom en français : Sénéçon à feuilles de roquette.

Descripcioun :
Aquéu seniçoun, proun coumun, que flouris en fin d'estiéu e dóu tèms de l'autouno, trachis dins lis ermas, en ribo de camin e de ribiero. Sa souco rebalo au sòu e fai de gròssi coulounìo. Se destrìo de l'erbo-de-sant-Jaume bonodi si fueio pelouso acabado pèr de dènt mai longo que larjo, si bratèio escartado e pièi sis akène pelous tambèn. Coumpara emé l'erbo-de-sant-Jaume que trachis souleto.

Usanço :
Coume sa cousino, l'erbo-de-sant-Jaume, lou seniçoun-di-fueio-de-rouqueto es uno planto empouisounanto, mai avèn pas trop d'entresigne. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Grando erbo
Taio : 40 à 150 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Jacobaea
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Senecioneae

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 12 à 15 mm
Flourido : Estiéu - Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun

Liò : Ermas - Champ - Ribiero - Camin
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Jacobaea erucifolia (L.) P.Gaertn., B.Mey. & Scherb., 1801 (= Senecio erucifolius L., 1755 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
RR
CCC
CCC
C
CC
C
C

Camphorosma monspeliaca & Jacobaea erucifolia

R
C
ges
C
C
ges
ges
ges

Coumpara Canfourato emé uno autro planto

fotò

Coumpara Seniçoun(-di-fueio-de-rouqueto) emé uno autro planto

fotò